DIN 1946/4 standartının 1999 yılı ve öncesi versiyonlarında bir ameliyathaneye verilecek toplam hava debisinin minimum değerinin 2400 m³/saat olması gerektiğini belirtir. Peki neden 2400 m³/saat hava gereklidir?

 

Bu sorudan hareketle yaptığım araştırmada çeşitli kaynaklarda çok amaçlı kullanılacak bir ameliyathanenin boyutunun 6 metre x 6 metre yüzey alanına¹  ve 3 metre tavan yüksekliğine sahip olması gerektiği belirtiliyor. Hesaplanırsa bu 108 m³‘lük bir hacim demektir. Bir ameliyathanenin minimum hacmi en az bu kadar olmalıdır.

 

Çok amaçlı kullanılacak böyle bir operasyon odasında gerçekleştireceğiniz hava değişim sayısında en az 20 hava değişimidir².

 

Küçük bir hesaplama ile genel amaçlı kullanılacak bir operasyon odası için gerekli olan havanın 2160 m³’ten daha az olmaması gerektiği ortaya çıkıyor. 

 

1989 yılında yayınlanan DIN 1946/4’te deneylerden ortaya çıkan sonuçlar şunu gösteriyor ki aslında 2160 m³/saat hesaplama ile bulunan hava miktarı yeterli olmakla birlikte uygulamada bir ameliyathaneye verilecek hava debisinin en az değerinin  2400 m³/saatten az olmaması gereklidir.

 

2160 m³/saat ve 2400 m³/saat hava debileri aslında farklı bir noktadan da kontrol edilebilir. Örneğin laminar tavan üreticilerinin ilk ürettikleri en küçük laminar tavan boyutu 1.2 metre x 2.1 metre boyutlarındaydı. Buna göre; 1.2 x 2.1 x 0.24 x 3600 = 2177 m³/saat hava debisi bulunur ki bu değer 2160 m³/saat değerini doğrulamaktadır. 

 

Benzer şekilde hesap 1.2 metre x 2.4 metre boyutlarındaki bir laminar tavana uygulanırsa; 1.2 x 2.4 x. 0.24 x 3600 = 2488 m³/saat hava debisi bulunur. Bu değerde 2400 m³/saat değerini doğrulamaktadır.

 

Laminar tavanların ilk üretildiğinde kullanılan 1.2 x 2.1 metre boyutları bilahare terk edilerek minimum değer olarak 1.2 x 2.4 metre boyutları kabul edilmiştir. Günümüzde bu değer bile kullanılmamakta, çok daha büyük laminar tavan alanları tercih edilmektedir.

 

Laminar Tavan Uygulamasının Doğuşu

1960’lı yılların başında İngiltere Wigan’daki Wrightington hastanesinde görevli bir cerrah olan Doktor Charnley, iyi bir doktor olmasına rağmen hastalarının %9’unu ameliyat esnasında kapılan enfeksiyondan kaybediyor. Yaşadığı bu durum kendisini çok rahatsız ediyor ve buna bir çözüm üretmek istiyor. 1969 yılında Doktor Charnley tarafından hazırlanan raporda ise kendisinin gerçekleştirdiği kalça kemiği ameliyatlarında bulaşan enfeksiyonların laminar akımlı tavan ve koruma kıyafetleri kullanılmasıyla %9’dan %1’e indiğini bildiriyor. 

 

Doktor Charnley’in bu mucizevi çözümü bulmasına bir temiz oda üreticisi olan Hug Howard ile birlikte yürüttüğü proje sayesinde erişiliyor. Bu konuda ilk olarak Green House (Sera) adı verilen ve kendileri tarafından patenti alınan bir sistem geliştiriyorlar. Laminar tavanların ilk başlangıcını oluşturan ürün, aslında Avrupa ile Amerika arasında Laminar tavan konusundaki bir farklılık oluşmasının nedenini de açıklamış oluyor. 

 

Laminar tavan yerine türbülans akımlı sistemi kullanan ameliyathanede ulaşılabilecek temizlik seviyesi Klass 10.000 (ISO 7) sınıfında olabilir. 

Klass 10.000, bir oda için referans ölçü olan 0.5 mm boyutundaki partikülden bir m³ havada en fazla 352.000 adet olabileceği belirtilmektedir. Partiküllerin virüs ve bakteri taşıma riskinden dolayı bu sayı oldukça önemlidir. Partikül konsantrasyonunu ne kadar azaltırsak, riski de aynı oranda azaltmış oluruz. Japonya’da yapılan bir araştırma³ mikrop sayısı ile havadaki partikül sayısının ilişkisini göstermesi açısından çok önemlidir.

 

Şekilden de anlaşılacağı üzere 4000 partikül konsantrasyonundaki bir m³ hava 03.-0.5  mm boyutundaki mikropların 10 CFU/m³ oluşmaktadır. DIN 1946/4, 1999 versiyonu ve eskilerinde Klass I sınıfı bir ameliyathane için CFU seviyesinin 10 CFU/m³ değerini geçmemesi gerektiği belirtilir. Buna göre toplam partikül seviyesinin 4000 partikül/m³’ten az olması gereklidir. Aksi halde 10 CFU/m³’ü sağlamak mümkün olmayacaktır.

 

Tablo 1’de gösterildiği üzere 0.5 mm boyutundaki partikül sayısı ISO 5 bir ortamda sağlanabilmektedir. Eğer belirtilen orandaki partikül dolayısıyla CFU değerini aşmak istemiyorsak, bizim ISO 5 (Klass 100) bir temiz oda temin etmemiz gerekir.  Bunu temin etmek için ameliyathanenin tüm havasını Şekil 2’ye göre 250 seferin üzerinde değiştirmek gerekir4. 

 

108 m³ hacminde bir ameliyathane için bunu yaparsak; 27.000 m³/saat gibi oldukça yüksek bir değer çıkar. Bunu yapmak mümkündür ama pratik bir çözüm değildir. Bunun yerine daha akılcı bir çözüm olan hastanın bulunduğu alana odaklanmak fikri; ki bu fikir Sir Charnley tarafından Sera olarak uygulanan yöntemdir, laminar tavanları yaratmıştır. Buna göre 1.2 x 2.4 boyutunda bir laminar tavanın 3 metre yüksekliğindeki alanın havasını 250 kere değiştirmek için en az 1.2 x 2.4 x 3 x 250 = 2160 m³/saat hava gereklidir. Zaten biz 1.2 x 2.4 metre boyutlarındaki bir laminar tavandan 2400 m³/saat hava geçirdiğimiz için aslında laminar tavanın altında bu istediğimiz ISO 5 sınıfını yakalamış (aseptik çekirdek) ve bu alanın dışında kalan ameliyathanenin diğer alanında da 20 hava değişimini sağladığımız için ISO 7 seviyesini korumuş oluyoruz.    

 

Ayrıca, laminar tavan kullanarak hasta ile HEPA filtereden çıkan hava arasında laminar akıştan dolayı herhangi başka bir partikülün karışması-

na izin vermediğimiz için riskleri minimum seviyeye indirmiş oluyoruz. Günümüz standartları artık hastanın yanında, ameliyat ekipmanlarının konduğu masa ve ameliyat ekibinin de birer CFU kaynağı olabileceği düşüncesiyle laminar tavan alanını 3.2 x 3.2 metre boyutlarına çıkardı. Benzer hesaplar yapıldığında yaklaşık 9000 m³/saat debilerine çıkmak gerekliliği ortaya çıkmıştır. Bu debilerin nasıl sağlanacağını ayrı bir makale konusudur.