,,t o o N "° a, "' en - "' "' ·;;; 2. Binaların İyileştirilmesi: ısıtma Tekniğine Etkileri Verilen bir örnekte kesin olarak sadece merkezi parametrelerin ayarlanması (ısıtma eğrisinin dikliği) ile birlikte bu işin yapılamayacağı, ayrıca kalorifer tesisatını n da kontrol edilip yeniden ayarlanması gerektiği, her bi r ısı gövdesine giden debinin de yeniden ayarlanması gerektiği gösterilecektir. Örneklerin uygulanacağı bina çok konutlu bi r ev olacak ve bu binanın 2 odası Şekil 3'te şematik olarak anlatıldığı gibi gösterilecektir. Mekan 1 sadece tek bir dış duvara sahip, mekan 2 ise bir köşe odasıdır. Hiçbir şey yapılmadan önceki konum: il Su sıcaklığı t g /tdön = 80/60°(, il ısıtıcı gücüne ve seçilen ısı seviyesine uygun olarak her mekanda tek bir ısıtıcı radyatör (proje verileri bilinmektedir). İyileştirme çalışmasından sonraki bina kabuğu: il Mekan 1 için ısıtma gücü eski değere göre %67 oranında azalmıştır. il Mekan 2'de, eski değerden %50 oranında azaImıştır. il Radyatör güçleri eski sıcaklıklara göre yani 80/60°C'ye göre geçerlidir. İyileştirme çalışmasından önce, gerçek ısıtma gücü, yani ısıtıcı büyüklüğü ve seçilen su sıcaklığı ile debisi, mekanın ısıtma gücüyle eşdeğerdeydi. İyileştirme çalışmasıyla birlikte pencereler ile dış duvar ve çatı yal ıtımı, mekan ısıtma gücünü düşürmüştür. Dış taraftaki odanın mekan ısıtma gücü (mekan 2), iç mekandaki (mekan 1) yere [[1 göre daha fazla düşmüştür. Bunun nedeni dış, yani yal ıtılan yüzeylerin daha büyük oranda olmasıdır. İyileştirme çalışması ne kadar çok dış yüzeyle birleşirse, kendini o kadar çok hissettiri r. Ancak tam zıt olarak ekstrem koşullarda, bi r iç koridor, iyileştirme çalışmasıyla alakası olmayan bir yer, ısıtıcı gücü açısından hiçbir şekilde değişikliğe uğramayacaktır. Aynı şekilde ısıtma güçleri, sonradan takılan bir havalandırma tesisi sonucunda da tamamen değişebilir. Ancak kesin olan, iyileştirme çalışmasından sonra eğer sıcaklık seviyesi (sistem sıcaklığı) ve/veya debiler ayarlanmazsa her iki ısıtıcı gövdede çok fazla bi r güç sarfiyatı ortaya çıkacağıdır. 3. Tesis Tekniğinde Ziyan Edilen Potansiyeller Belki su sıcakl ıklarının neden değişmesi gerektiğini kendi kendimize sormamız gerekir. Zira tesisin her yerinde termostatik vanalar takılıdır ve gerek duydukları takti rde, kapatıp ısıtıcı gücünü bu şekilde otomatik olarak indirgeyebilecektir. Fakat en önemli neden, enerji ziyanının kullanıcı tarafından, tabi buna tesis müsaade ediyorsa yapılmasından kaynaklanabilir. Yetersiz kalite güvencesinden kaynaklanan bu fenomen, "tesis tekniğinin ziyan potansiyeli" olarak da adlandırı l ır. Örnek gösterilen binada bunun anlamı : Bina gövdesi iyileştirildiği halde ve bina teorik açıdan bir öncekiyle kıyaslandığı nda sadece yarı yarıya enerji miktarına gerek duyması gerekse bile, tesis hala eski enerji miktarından enerji kaybına yol açabilir. 6 m1, 75 W/m1 11111 Bil 20 m' 120 W/m' ın DO Şekil 3. Örnek ıııekaıı/aı: � 108 l Örneğin ısı, sürekli aralık pencerelerle oda soğumadan dışarı atılabilir. Oda soğumayınca aral ık pencereler fark edilmez ve gereksiz yere uzun süre açık kalabilir. Ziyan edilen potansiyel, illa ki her zaman için tam kapasitenin boşa harcanması anlamına gelmez. Kullanıcı bu miktar hakkında kendisi belirleyici olabilir. Ancak ispat edilebilen şudur: Ne kadar az aşı rı kapasite hazır bulundurulursa, bir o kadar az ziyan edilecektir. Ayrıca da çok yüksek sistem sıcaklıkları ndan dolayı da ayar, vana ve üretim kayıpları ile yabancı ısı kaynaklarının kötü bir şekilde kullanılması ti.im bunlara eklenilir. Yatırım maliyetleri açısından çok uygun bir öneri, tesis gücünün yeni oranlara uydurulması konusunda, gidiş-dönüş sıcakl ıklarının seçilmesi ve akabinde tesisin hidrolik dengelemesinin yapılmasıdır. 4. Termik Açıdan Verimsiz Radyatörler Şekil 3'te yer alan mekanlarda gösterildiği gibi, ısıtma gücü her bir odada iyileştirme sonucunda aynı oranda düşmez. Yeni sıcaklık seviyesinin seçilmesinde ilk adı m, hangi ısıtıcı radyatörün iyileştirmeden sonra yeni hesaplanan mekan ısı gücüne en yakın güçte olduğunun tespitidir. Bu radyatör, yeni sıcakl ık seviyesi için belirleyici olacaktır. Örnek gösterilen her iki oda için değiştirilmeyen sistem sıcaklıklarında aşağıda yer alan oranlar ortaya çıkmıştır: Mekan 1 'de, ısıtıcı gövdesinin aşırı ebadı, o/o1 50, Mekan 2'de %200 olarak tespit edilmiştir. Mekan 1 (iç bölme)deki ısıtıcı gövde, termik açıdan daha verimsizdir. İşte buradan alınacak olan değere göre, yeni sıcaklık seviyesi belirlemesi yapılmalıdır. Yeni sıcaklık seviyesinin belirlenmesi için, öncelikle şebekenin eski logaritmik sıcaklık farkı Llı'l-1 0 gerekir. Bu değer normal 80/60/ 20°( proje şartlarında aşağıdaki gibi olacaktı r: Llı'l- = ı\ - �R = 49,3 K (1 ) in.alı �V-�l in� R L Üç temel ısı gövdesi denkleminden biri ile, [örneğin 3'teki gibi], yeni sıcaklık farkı belirlenir. ısıtıcı gövdesinin denklemi, temel mantığı nda, aşağıdaki gibi ele alınır: (2)
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=