Tesisat Dergisi 221. Sayı (Mayıs 2014)

MAKALE 121 Tesisat Dergisi Sayı 221 - Mayıs 2014 eşitliği ile bulunur. Mahalin yıllık ısıtma enerjisi ihtiyacı kWh/m 3 olarak hesaplanır. Isıtma için gerekli olan toplam ısı miktarı, harcanan veya kaybolan ısıların toplan- ması ile bulunur. Yamankaradeniz (1982), Çomaklı ve ark. (1992) ve Kaygusuz ve ark. (1999), Ka- radeniz Bölgesi’ndeki konutların GDIP ile ısıtılabilirliğini incelemek amacıyla birçok çalışma yapmışlardır. COP değerleri sıra- sıyla 4.0, 3.0 ve 3.5, ortalama mevsimlik kolektör verimleri ise sırasıyla % 50, % 50 ve % 60 olarak bulunmuştur [5,6,7]. Doğan ve ark. (2013), güneş kolektörüyle hava ısıtmadaki verimin %72’lere kadar çıktığını ifade etmişlerdir [4]. Dopa Ltd. Şti. (2010), 1 Kasım 2009-31 Mart 2010 tarih- leri arasında GDIP ile 170 m² bir konutun ısıtma analizini yapmıştır. 150 gün (3 600 saat) çalışarak 1 952 kWh elektrik enerjisi kullanımı karşılığı ile 6 556 kWh’lık mahal ısıtması gerçekleştirmiştir. Bu ısınma, do- ğal gaz, elektrik veya mazot ile yapıldığında sırasıyla % 13, % 70, % 73 daha pahalıya mal olacağı belirlenmiştir [8]. Günümüzde, yeni nesil güneş su ısıtıcıları (GDIP sistem- leri) ticari olarak da yer almaktadır. Şekil 6’da Tayvan’da üretilip ticareti yapılan kla- sik ve yeni nesil güneş su ısıtıcıları (GDIP sistemleri) görülmektedir. 3. Tasarlanan Sistem Isıtma ve kurutma amaçlı GDIP sıcak hava üretim sistemi Gazi Üniversitesi Teknolo- ji Fakültesi’nde kurulmuştur. Isı enerjisi üretimi için ucuz, kaliteli ve sürdürülebilir bir sistem tasarımı amacıyla GE ve IP’nin birlikte kullanıldığı bir sıcak hava üretim sisteminin tasarımı ve imalatı yapılmıştır ( Şekil 7 ). Şekil 4. Su ısıtma amaçlı bir DGGDIP sistemi. Şekil 5. Hava ısıtma amaçlı bir GDIP sistemi. Şekil 7. Deney düzeneği [1]. Şekil 6. Klasik ve yeni nesil güneş su ısıtıcıları (GDIP sistemleri) [9].