.oo . N C: .. ., r . J . ) .. ::ı � .. ., iii .. ivme kazandı. Gümrük Birliği değişimde çok önemli rol oynadı. Günümüzde de değişim sürekli olmaktadır. Dünya Ticaret Örgütü şemsiyesi altında yapılan antlaşmalarla, dünyada tüm gümrük duvarlarının kaldırılması çalışmaları yapılmaktadır. Sermaye, tüm dünyada serbestçe dolaşmakta ve işçiliğin ucuz, teknolojinin var olduğu yerlere doğru gitmektedir. Türkiye'de 1980'den bu yana olan gelişmeler, inovasyonun, bir kuruluşun sürdürülebilir olmasında en önemli gerek olduğunu göstermiştir. Dolayısıyla, sunulan inovasyon ve AR-GE potansiyelinin düzeyini küresel seviyeye getirmek, dış ortak edinerek, ürünü ve üretim yöntemlerini geliştirmek, teknoloji üretmek bilinci artık birçok sanayi kuruluşunda yerleşmiştir. İnovasyon nedir? Literatürde, inovasyon bir fikri pazarlanabi l ir bir ürün ya da hizmete, yeni ya da ge-liştirilmiş bir imalat veya dağıtım yöntemine ya da yeni bir toplumsal hizmet yönlik İnkübatörlerin, Teknoloji Geliştirme Merkezlerinin, Teknoparkların kurulmasına özen göstermeli ve bu tür oluşumları artırmaya yönelik çalışmalar yapılmalıdır. Bilimsel araştırma, ana bilgi kaynağı olmanın ötesinde, teknolojik inovasyon sürecinde yer alacak araştırmacıların yetiştirilmesinde de etkin bir araçtır. İnovasyon faaliyeti, yalnızca yeni bilginin etkin olarak üretimine, dolaşım ve özümsenmesine değil, aynı zamanda öğrenme, finansman, yasal ve kurumsal düzenlemeler ve benzeri faktörlere de bağlıdır. Buradan anlaşıldığı üzere bir ülkenin inovasyon politikaları olmalı yani Ulusal İnovasyon Sistemi belirlenmelidir. İnovasyon politikalarının karakteristik özelliği, inovasyonda yetkinleşme ve kazanılan yetkinliği sürdürebilmedir. Bir ülkenin inovasyon politikalarından söz edildiğinde, bu politikanın ardında, bunu destekleyen ve teknoloji bilim politikası olduğu, daha doğrusu olmasıgerektiği bilinmelidir. Bilim ve teknoloji politikası ise ekonomi temine dönüştürmek anlamına gelir. Anla- politikasının tamamlayıcı bir parçasıdır. da yer alan Teknoparklar, Ortak Araştırma Merkezleri, firmaları, üniversitelerin / araştırma kurumlarının yakınına taşıyarak yeni olan bilgiye erişim ve öğrenme sürecini kolaylaştırmış ve hızlandırmıştır. Ayrıca bu mekanlarda yer alan firmalar, birbirlerinden görerek, aralarında konuşarak, bilgi ve deneyimlerini paylaşarak daha da fazla öğrenmektedirler. Çağımızın enformasyon, telekomünikasyon ve ağ teknolojilerinin sağladığı elektronik ortamda buluşma, hızlı iletişim ve çok yönlü enformasyon ve bilgi aktarım imkanları, coğrafik uzaklık engelini önemli ölçüde ortadan kaldırmıştır. Böylece, bir firmanın dünyanın farklı yerlerindeki birimleri, ortak ürün geliştirebi lmekte, farklı coğrafyalardaki farklı firmalar veya üniversiteler işbirlikleri kurabi lmekte ve ülkelerinin bilgi strokunu daha ileri noktalara taşıyabilmektedirler. Ülkeler arası uzman dolaşımı, yüz yüze etkileşim, bilginin yayılması için etkin yollardan biridir. şıldığı gibi bu tanımda inovasyon hem bir Gerekli insan kaynağı ise, eğitim ve öğre- Üniversite öğretim üyelerinin sanayideki süreci, hem de bir sonucu ifade etmek- tim politikaları ile ilintilidir. araştırmalara katılmaları ve sanayide çalıtedir. İnovasyon, bilim ve teknolojiyle iç içe bir kavram olup, bu alanda ortaya konan yeni fikirler, yeni bilgiler demektir. Bilim ve teknoloji alanında yeni bir fikir üretmek için AR-GE faaliyetinde bulunmak gerekir. AR-GE faaliyeti denince, hem o faaliyeti gerçekleştiren kişi, hem de faaliyetin gerçekleştiği kurum anlaşılır. Dolayısıyla elde edilen yeni ürünün fikri mülkiyet hakları üzerinde hem kişi, hem de kurum söz sahibidir. Kurum, yeni ürünü ne kadar çabuk pazarlayabiliyorsa, rekabet gücünü o kadar artırmış olur ve ülkesinin ekonomik büyümesine, toplumsal ilerlemesine de o denli katkıda bulunur. Bilginin, deneyim birikimlerinin yayılması çok önemlidir. Bunun için, üniversitelerin, araştırma merkezlerinin araştırma potansiyeli ile sanayi kuruluşlarının veya kişilerin yaratıcı girişimciliğini buluşturmaya yöne28 AB ülkeleri konuyu fevkalade önemsemekte ve ciddi tedbirler almaktadırlar. Bu bağlamda araştırma kurumları, üniversite ve şirketler arasındaki işbirliğinin güçlendirilmesi; şirketlerce yürütülen araştırmaların teşviki, teknoloji tabanlı şirket kurmanın teşviki; inovasyon finansmanının geliştirilmesi; yenilikçi işletmelere ilişkin idari işlemlerin basitleştirilmesi; inovasyon ve araştırmayı teşvik için vergi düzenlemeleri; kamuoyonun inovasyon konusunda bilgilendirilmesi gibi hususlarda yoğun çalışmalar yapılmakta, politikalar geliştirilmektedir. Ülkemizde de Ulusal İnovasyon Sisteminin kurulması, özellikle TÜBİTAK tarafından 1990'1ı yıllarda gündeme getirilmiş, bu doğrultuda Bilim ve Teknoloji Yüksek Kurulu (BTYK) aracılığı ile politika önerileri geliştirilmiş ve bu önerilerin bir kısmı uygulamaya konmuştur. Bu uygulamaların en önemlileri yazının başında da belirtilen TÜBİTAK - TİDEB bagısları ve ardından gelen TTGV kredileridir. Son yıllarda üniversite ve araştırma kurumlarımızşan uzmanların deneyimlerini üniversite öğrencilerine aktarmaları, Ulusal İnovasyon Sistemi geliştirilirken göz önünde bulundurulması gereken mekanizmalar olarak düşünülmektedir. İnovasyon için uygun ortamı yaratma ve inovasyon sürecinin farklı unsurları arasında koordinasyonu sağlamada en önemli rol devlete düşmektedir. Ayrıca yerel yönetimler, Ulusal İnovasyon Sisteminde devletin tamamlayıcıparçalarıdır. İnovasyon faaliyetlerinin desteklenmesi için bu faaliyetin asli kaynaklarıolan AR-GE kurumları, firmalar ve inovasyon ağ yapılarının ulusal boyutta etkin kullanılmasının sağlanması ümidiyle... egrican@yeditepe.edu.tr
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=